Każdy z nas często ocenia wszystkich i wszystko co nas otacza ale oceniając stajemy się egoistyczni bo ocenić możemy tylko z poziomu umysłu(ego) a umysł sądzi wobec siebie i oceniając nie jesteśmy w stanie ocenić z poziomu świadomego obserwatora.
Bo gdybyśmy mieli ocenić z poziomu świadomego obserwatora to przede wszystkim nigdy by to nie nastąpiło bo będąc obserwatorem po prostu nie oceniamy tylko obserwujemy i wyciągamy lekcje i ważne informacje z danego zdarzenia.Bo tak naprawdę każde doświadczenie niesie ze sobą jakąś informację i lekcje dzięki której mamy osiągnąć cel którym jest wyjście ponad umysł do własnego JA.
Umysł widzi albo dobrą albo złą stronę danego doświadczenia i tak naprawdę niema wielkiego wyboru może tylko wybrać pomiędzy stronami.
Tak więc ocenianie danego doświadczenia niema sensu lepiej jest stać się świadomym obserwatorem i wyciągnąć wnioski i lekcje z danego zdarzenia jak oddać umysłowi decydujący głos i przez schematyczny umysł bo każdy z nas tylko taki posiada ocenić lub nadać definicje danemu zdarzeniu i następnie zaszufladkować w odpowiednim miejscu naszego umysłu.
Oceniając nigdy nie będziemy w stanie zrobić tego dobrze chociaż bez względu na wynik zawsze opowiemy się po jednej stronie.
To zastanówmy się jaki ma to sens jak zawsze robimy to na podstawie własnych doświadczeń, doświadczeń własnego umysłu a umysł jest narzędziem działającym schematycznie to jak może stać się sędzią. Skoro już na każde zdarzenie z góry ma przewidziane rozwiązanie inaczej na każdą akcje jest odpowiednia reakcja bo właśnie tak działa umysł.
Postarajmy się ocenić samego siebie bo ocena kogoś lub czegoś dla umysłu jest łatwa a samego siebie to już inna sprawa ale spróbujmy a zobaczymy sami reakcję naszego umysłu.
Przykładowo spotykamy znajomą osobę która poszukuję pomocy w rozwiązaniu jakiegoś problemu i co się dzieję? pomyślmy:
Przede wszystkim umysł łatwo zmanipulować i ukierunkować w takim kierunku w jakim osoba opowiadająca zdarzenie chce. Najczęściej każda osoba opowiadająca swoją wersje tak wszystko opowie ze oczyści się ze wszystkiego co mogłoby źle wpłynąć na ocenę słuchacza, przez co już podczas samego opowiadania narzuciła swoje oczekiwania i zarazem odpowiedz dla słuchającego.
I po zakończeniu tylko czeka aż usłyszy to na co czekała i chciała co oczywiście z góry zostało już ustalone i zasugerowane podczas przekazywania, opowiadania zdarzeń.
Popatrzmy na to wszystko z poziomu własnego JA i jak widzimy nie warto czegokolwiek oceniać bo oceniając nie możemy wyjść poza umysł tylko pozostajemy w umyśle a jak już wiemy będąc w umyśle stajemy się niewolnikami własnego umysłu co w następstwie doprowadza do odsunięcia i zamknięcia naszego JA .
Tylko będąc świadomym obserwatorem możemy wyciągnąć z danych doświadczeń nauki i lekcje przez co osiągniemy pełnie miłości i wolności. A będąc oceniającym nawet nie jesteśmy świadomi tego kiedy i jak umysł nas zamknął w schematycznym umyśle(ego)
Dziękuję za uwagę i zapraszam do dyskusji w komentarzach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz